Anesthesie

Anesthesie is een verzamelnaam van allerlei soorten verdovingen. Anesthesie wordt grotendeels ingezet bij operaties. De werking van medicamenteus geïnduceerde coma berust op hetzelfde principe als anesthesie, waardoor MIC een onderdeel is van anesthesie.  Anesthesie bevat verschillende categorieën, namelijk:

• Lokale anesthesie
• Regionale anesthesie
• Algehele anesthesie/ narcose

Lokale anesthesie

Lokale anesthesie is gericht op een klein specifiek deel van het lichaam. Het wordt meestal gebruikt voor kleine operaties of om kleine wonden te hechten.  De werking vindt plaats in de synapsen van het zenuwstelsel.

Impulsen komen vanuit de axon van het neuron aan in de synapsen. Dit wordt doorgegeven met behulp van neurotransmitters. Door exocytose komen de neurotransmitters in de synaptische spleet. De synaptische spleet ligt tussen het presynaptische membraan en post-synaptische membraan. Op het post-synaptische membraan bevinden zich natriumpoorten met receptoren. Bij exciterende (stimulerende) neurotransmitters gaan er genoeg natriumkanalen open, omdat de neurotransmitters binden aan de receptoren. Wanneer de membraanpotentiaal de drempelwaarde bereikt dan ontstaat er een actiepotentiaal in het post-synaptische membraan .  De impuls gaat vanuit de axon van een neuron naar de dendriet of cellichaam van een andere neuron. Inhiberende (remmende) neurotransmitters openen ionenpoorten voor K⁺-ionen. Dit levert hyperpolarisatie in het post-synaptische membraan. De impuls gaat dan niet verder.

Bij lokale anesthesie koppelt het desbetreffende sedatieve middel zich aan de receptoren van de natriumkanalen. Hierdoor kunnen exciterende neurotransmitters zich niet koppelen aan de receptoren, waardoor de impuls niet verder kan. Dit zorgt voor een verdoving.

Uitleg dikgedrukte begrippen:

Regionale anesthesie

Algehele anesthesie

Bij algemene anesthesie, narcose, krijgt de patiënt een verdoving waardoor hij volledig bewusteloos wordt. Ze zullen ontwaken uit de chirurgische procedure zonder geheugen van de ingreep te hebben. Dit is niet het geval bij lokale en regionale anesthesie.

Algemene anesthesie kan worden toegediend via een intraveneus infuus of via een ademhalingsmasker. Daarnaast worden pijnstillers en soms spierverslappers ingezet. Spierverslappers zorgen er voor dat normale spierreflexen worden onderdrukt. Na het toedienen, hebben patiënten eventueel hulp nodig bij het ademen. Daarnaast wordt de patiënten nauwkeurig in de gaten gehouden. Hierbij wordt de hartslag, bloeddruk en bloedzuurstofniveaus vastgelegd.

Medicamenteus geïnduceerde coma valt onder algehele anesthesie, want het berust op hetzelfde principe. Het verschil is dat medicamenteus geïnduceerde coma een diepere versie van algehele anesthesie is en zich focust op herstellen in plaats van opereren, zie inzetting.